Olijf

Of olijven en hazelnoten zich wederzijds verdragen

kan tot een hete discussie leiden.

Volgens mij passen beide perfekt samen.

Zero emission

 

Enkele peuterverjaardagen zijn in aantocht en het ware niet verkeerd deze dreumesen op een CO2-neutrale toekomst voor te bereiden. Zero emission F1 racekarren. Geen diesel, geen kerosine en geen lithium
. En een pak lichter als die neolithische Fred Flintstone mobielen.  Het prototype leidde tot lust op meer en onwillekeurig dacht ik aan de goede Sint. Misschien plaatst hij wel een bestelling. Daarop wil ik natuurlijk voorbereid zijn (just in case).

Mijn eerste renstal is klaar.De chauffeurs moet ik nog vinden.  

Borrelhapjespresentatieschotel (of zoiets)

Twee schijven eik cadeau gekregen en aan de verkleuring te zien was het duidelijk  dat ik ging zweten. 

Wat ik er uit zou maken was nog onduidelijk. Eerst maar rond en vlak draaien.Na enige tijd stond ik op het punt op te geven. In geen tijd was mijn guts stomp. Speciaal werktuig aanschaffen voor slechts twee schijven oerharde eik kwam niet in vraag. Maar misschien brengt tijd raad.

Vertwijfeld niets doend besloot ik toch weer eens mijn slijpschijf  in goede conditie te brengen. Met een goede ritser was de karwij vlug geklaard en werden alle beitels eens heerlijk vertroeteld.  De resultaten waren duidelijk zichtbaar. De sneden waren perfekt glad en niet meer gekarteld.  Misschien zou die hardnekkige eik zich gevleid voelen door een scherpe guts gestreeld te worden.

En zij deed het! Halleluja!

Langzaam maar zeker nam de eerste schijf vorm aan. Daarna de tweede.  De ook benodigde beuk liet zich snijden als boter en een bekertje tevoorschijn brengen met een 2mm wandsterkte veroorzaakte gejubel.

Eik Ø32/25cm en beuk

Bij het bekijken van de foto moest ik jammerlijk vaststellen dat het bekertje niet correct zit, 

Eerst wou ik het daar bij laten. Geen blinde die het ziet. Toch liet deze slordigheid mij niet met rust.  Met een ijzerzaagblad kon ik de beker zonder schade afzagen. De rest was kinderspel: schotel en beker mooi even draaien, beide met een gat voor een deuvel voorzien, passende deuvel draaien en  het geheel samen lijmen.

Gelukt.

Juglans regia

 ofte gewone okkernoot.

Monniken en pastoortjes zagen in de okkernoot een teken van wellust en zonde.  Allicht ging het om de zo smakelijke noot die inderdaad  celibataire fantasie kon opwekken.  Bij mij werd mijn fantasie actief nadat ik een stukje boom in de lengte had gehalveerd.  Het hout van de buitenkant (schors) naar de binnenkant (kernhout) toe draaien zou natuurlijk de grootst mogelijke schaal opleveren. Omgekeerd wordt de schaal wel iets kleiner maar dan wel zo veel interessanter.

 Ik heb al meerdere schalen met 'live edge' gedraaid maar deze 2 okkernoten vind ik werkelijk super.

Huwelijkskadootje

 Als huwelijksgeschenk voor haar metekind vroeg mijn echtgenote

of ik een étagère zou kunnen draaien.

Zou kunnen?

Moet kunnen!

Eik, linde en teak  Ø23/15cm x H25cm

Verjaardag #1

 Kleinzoontje zal (binnenkort) natuurlijk overstelpt worden met kadootjes.

Daartoe wil ik ook wat bijdragen.

Wat kan ik die dreumes dan wel schenken?

Een Fischer-Price smartphone? Hij kan eraan likken, in bijten, mee kloppen.

Onkapotbaar!

Of toch maar liever iets ouderwets nostalgisch?

Iets waarvan hij later, als ik al lang geschiedenis ben, kan zeggen:

"Dat heeft mijn ouwerwetse bompa eens voor mij gemaakt, een rammelaar".

(Heeft met Richard Adams' Watership Down niets te doen 😏)

Yep. Een houten klutterspoan, geen plastiek, geen chemie. Puur natuur en gevuld met linzen.

Likken, bijten en kloppen naar hartelust.

Happy birthday, 

Max. Ø55mm - L150mm.

Rondaal?

Kan dat: een perfect ronde ovale vorm?

Toch!

 Het overgebleven stuk tak werd dwars ingespannen.

Graag had ik een schaaltje met nog een deel schors eraan.

Ook dit stuk werd 'groen' gedraaid en vreesde ik scheuren.

De schaal werd in één beurt volledig afgewerkt en kreeg meerdere

behandelingen met lijnolie. De scheuren bleven weg. Oef.

Pruim ø17,5cm  x H10cm

Prunus domestica

Niet alleen de vruchten van de pruimelaar zijn heerlijk,

ook het hout heeft wat te bieden.

Aanvankelijk wist ik ook niet hoe ik met dit stuk moest omgaan.

Met de kettingzaag moest ik die tak herleiden tot iets wat draaibaar is.

Proberen staat boven studeren.

Nadat de takken noch wat ingekort werden en het geheel dan ingespannen was

kwam de vraag. "en nu?"

Met vers geslepen beitels hoopte ik dit stuk 'brandhout' een min of meer

aanvaardbare vorm te geven. Geen idee wat het zou worden.

Maar het werd iets. Iets moois zelfs.

Het hout was nog zeer groen en moest na de eerste bewerking nog heel lang,

bedekt in zijn eigen 'afval', nog maanden lang heel langzaam drogen.

Enkele scheuren waren niet te vermijden. Die konden tijdens de eindbewerking opgevuld

worden met secondelijm en ... koffiegruis.

Pruimenhout ø12cm x H12cm + een knopje uit ebbenhout.