Epoxy

Houtdraaien is intussen een bijna dagelijkse bezigheid geworden. Bijna alle draaiers noemen het een virus.
Uiteraard niet 'het' virus hoewel toeschouwers toch beter een beetje afstand houden en een mond-neus-masker heel dikwijls noodzakelijk is. Aanstekelijk is het ook. Maar eenmaal 'gebeten' wil je er niet meer vanaf.
Na mijn laatste smeerboelervaring wou ik dat spul toch maar liefst kwijt. Tot ik overlegde of  het toch nog positief kon gebruikt worden en één of ander esthetisch detail kon toevoegen.
Het proberen waard.

In een voorgedraaid stuk lindenhout boorde ik enkele wel bepaalde gaten en vulde ze op met
dat spul (epoxy giethars)


















24 uur later kon ik met een bang hart aan het experiment beginnen.
De schaal werd verder uitgehold, op de bodem nog een ring gedraaid en
met epoxy opgevuld.


















nog eens 24 uur laten uitharden en de schaal haar definitieve vorm geven.
Of ik de rest van de fles epoxy nog eens zal gebruiken?
Het is vies spul:


















Het eindresultaat na aanbrengen van lijnolie en was.