Na het kortwieken van een hazelaar bleef er toch een draaibaar stukje stam over.  Het zou een schaal met natuurrand worden. De vorm beviel mij maar de kleur van het hout vond ik nogal saai. Ware daar niet dat ene interessante karakteristiek had ik het werkstuk eigenlijk liever tot brandhout bevorderd.  Toen viel mij in dat er nog een resem aan natuurlijke pigmenten ergens rond slingeren. Daarmee kan je natuurlijke harsolie inkleuren. Anders als met verf komt de houtnerf toch nog duidelijker te voorschijn. Ik koos chroomoxide-groen. 

Hazelaar. Ø18cm x H10,5cm Buitenkant: ingekleurde olie en vernist. Binnenzijde: lijnolie.




                                                                                                                             


Flos homemadeiensis

Een vaas zonder bloemen is als een cafe zonder bier.

Bij gebrek aan beide is de oplossing: zelf maken!

Huh? 

Zelf bier brouwen: peanuts 😏

Zelf bloemen maken? Een stuk eenvoudiger en ze lijken net zo echt als het zelf gebrouwde bier 😀

Alternatief kan je nog enkele maanden wachten op the real thing 😒

Maar zoveel geduld heb ik niet.

Bier kan je in een supermarkt kopen. Kunststofbloemen trouwens ook.

Mijn zelf gemaakt bloempjes zijn gedraaid, berk en nog vrij nat.

Spoiler: wie die bloemetjes mooi vindt kan ze graag komen afhalen. Ikzelf vind er niks aan. 'k Had zelfs geen zin om een deftige foto te nemen.

Volgende zomer kan ik ze vervangen door echte.














Klein vaasje

Ik vermoed dat dit Thuja is maar ben niet zeker. Wat het ook is, het is in elk geval mooi.

De nerf op zich heeft wat te bieden. Maar het samenspel van het splinthout, kernhout, de restjes schors en de scheur laten het dode hout herleven. Nu nog een paar houten bloemetjes aan toevoegen. (Projectje voor binnenkort).

H17,5cm x Ø7,5cm





Olm

Mijn buurman schonk mij een stuk olm, 20 x 20 x 10cm. Misschien kon ik er iets mee doen.  Het waren 2 schijven die zuiver samen gelijmd waren. De lijmnaad was natuurlijk zichtbaar en de houttekening duidelijk onderbroken.

Lange tijd lag dit stuk in de werkplaats gewoon te liggen wachtend op een beslissing wat ik er mee kon beginnen. Weggooien was geen optie. Hoe meer het stuk op de draaibank vorm nam hoe duidelijker de lijmnaad tevoorschijn kwam.

Misschien kon een kleine ingreep die naad camoufleren. Met het uiteindelijk verkregen resultaat ben ik zeker heel tevreden.

Olm. Ø19cm x H9,5cm






Kleine vaas.

Voor enkele dagen kwam ik in het bezit van een setje uitholbeitels, 1 x recht en 1 x geleed.

Geen benul of dat de juist benaming is.









Die moest ik natuurlijk uitproberen. Oefening baart kunst,

De kunst zal nog wel een tijdje op zich laten wachten.

Eerst eens zien of ik dit werktuig onder controle krijg.

Ik dacht aan een klein vaasje. Geen grand design. Gewoon simpel om gevoel voor mijn speeltje te ontwikkelen.

Intussen had ik ook al een paar voorbeelden gezien van gedraaide objecten die gemarteld werden met vuur en draadborstels.

Dat wou ik ook eens proberen. Mocht dit alles op niets uit draaien (hebdem?) hou ik toch nog wat brandhout over 

of houtspaanders om mee te mulchen.

Het eindresultaat is niet overweldigend maar als eerste oefening ben ik heel tevreden.

Spar, H19cm x Ø9cm, gebrand en geborsteld.


                                                                            

Gewone den

 't Is een tijd lang stil gebleven in de werkplaats. Kapotte afvoerbuis, technische tractorproblemen. kapotte boiler en meer van die dringend op te lossen problemen en dan die grijs-in-grijs-winter... *zucht*

In de schuur lag nog een stuk den, kurkdroog, te wachten op een zalvende behandeling.

Naaldhout heeft weerspannig kopshout. Maar met superscherp werktuig en geduldig schuren kan toch iets

bereikt worden.


Gewone den Ø30cm x H13cm






Olijf

Of olijven en hazelnoten zich wederzijds verdragen

kan tot een hete discussie leiden.

Volgens mij passen beide perfekt samen.


Zero emission

 

Enkele peuterverjaardagen zijn in aantocht en het ware niet verkeerd deze dreumesen op een CO2-neutrale toekomst voor te bereiden. Zero emission F1 racekarren. Geen diesel, geen kerosine en geen lithium
. En een pak lichter als die neolithische Fred Flintstone mobielen.  Het prototype leidde tot lust op meer en onwillekeurig dacht ik aan de goede Sint. Misschien plaatst hij wel een bestelling. Daarop wil ik natuurlijk voorbereid zijn (just in case).

Mijn eerste renstal is klaar.De chauffeurs moet ik nog vinden.  

Borrelhapjespresentatieschotel (of zoiets)

Twee schijven eik cadeau gekregen en aan de verkleuring te zien was het duidelijk  dat ik ging zweten. 

Wat ik er uit zou maken was nog onduidelijk. Eerst maar rond en vlak draaien.Na enige tijd stond ik op het punt op te geven. In geen tijd was mijn guts stomp. Speciaal werktuig aanschaffen voor slechts twee schijven oerharde eik kwam niet in vraag. Maar misschien brengt tijd raad.

Vertwijfeld niets doend besloot ik toch weer eens mijn slijpschijf  in goede conditie te brengen. Met een goede ritser was de karwij vlug geklaard en werden alle beitels eens heerlijk vertroeteld.  De resultaten waren duidelijk zichtbaar. De sneden waren perfekt glad en niet meer gekarteld.  Misschien zou die hardnekkige eik zich gevleid voelen door een scherpe guts gestreeld te worden.

En zij deed het! Halleluja!

Langzaam maar zeker nam de eerste schijf vorm aan. Daarna de tweede.  De ook benodigde beuk liet zich snijden als boter en een bekertje tevoorschijn brengen met een 2mm wandsterkte veroorzaakte gejubel.

Eik Ø32/25cm en beuk



Bij het bekijken van de foto moest ik jammerlijk vaststellen dat het bekertje niet correct zit, 
Eerst wou ik het daar bij laten. Geen blinde die het ziet. Toch liet deze slordigheid mij niet met rust.  Met een ijzerzaagblad kon ik de beker zonder schade afzagen. De rest was kinderspel: schotel en beker mooi even draaien, beide met een gat voor een deuvel voorzien, passende deuvel draaien en  het geheel samen lijmen.

Gelukt.


Juglans regia

 ofte gewone okkernoot.

Monniken en pastoortjes zagen in de okkernoot een teken van wellust en zonde.  Allicht ging het om de zo smakelijke noot die inderdaad  celibataire fantasie kon opwekken.  Bij mij werd mijn fantasie actief nadat ik een stukje boom in de lengte had gehalveerd.  Het hout van de buitenkant (schors) naar de binnenkant (kernhout) toe draaien zou natuurlijk de grootst mogelijke schaal opleveren. Omgekeerd wordt de schaal wel iets kleiner maar dan wel zo veel interessanter.

 Ik heb al meerdere schalen met 'live edge' gedraaid maar deze 2 okkernoten vind ik werkelijk super.




Huwelijkskadootje

 Als huwelijksgeschenk voor haar metekind vroeg mijn echtgenote

of ik een étagère zou kunnen draaien.

Zou kunnen?

Moet kunnen!


Eik, linde en teak  Ø23/15cm x H25cm




Verjaardag #1

 Kleinzoontje zal (binnenkort) natuurlijk overstelpt worden met kadootjes.

Daartoe wil ik ook wat bijdragen.

Wat kan ik die dreumes dan wel schenken?

Een Fischer-Price smartphone? Hij kan eraan likken, in bijten, mee kloppen.

Onkapotbaar!

Of toch maar liever iets ouderwets nostalgisch?

Iets waarvan hij later, als ik al lang geschiedenis ben, kan zeggen:

"Dat heeft mijn ouwerwetse bompa eens voor mij gemaakt, een rammelaar".

(Heeft met Richard Adams' Watership Down niets te doen 😏)

Yep. Een houten klutterspoan, geen plastiek, geen chemie. Puur natuur en gevuld met linzen.

Likken, bijten en kloppen naar hartelust.

Happy birthday, 


Max. Ø55mm - L150mm.







Rondaal?

Kan dat: een perfect ronde ovale vorm?

Toch!

 Het overgebleven stuk tak werd dwars ingespannen.

Graag had ik een schaaltje met nog een deel schors eraan.

Ook dit stuk werd 'groen' gedraaid en vreesde ik scheuren.

De schaal werd in één beurt volledig afgewerkt en kreeg meerdere

behandelingen met lijnolie. De scheuren bleven weg. Oef.

Pruim ø17,5cm  x H10cm